​آسمان غرق نور و زمین غرق گل است

حوریان شاد و ملایک در طربند
میلاد کریم اهل بیت بوستان گل است
مجتبی پور علی و جان زهرا
منور کرد با قدوم ارض و سماء
زاده دخت نبی، پا گذاشت بر دنیای ما
اوست کریم اهل بیت
ماه تابناک حسین
یاس پیغمبر، دل و جان حسین
آمد و کرد روشن چشم فاطمه
گشت مرهم جان و جسم
فاطمه
کشته زهر جفا، ماه تابان علی
آمد تا پنهان کند اشک پنهان نبی
روز میلاد حسن آسمان نورافشان می شود
دشت و صحرا از فدومش گلباران می شود
لاله می روید در گلستان
گلستان لاله زاران می‌شود
بلبلان مست و غزلخوان می شوند
ارض و سماء نورباران می شوند.
شیعیان! گل بریزید و نقل بپاشید
پور حیدر آمده
نور چشم فاطمه، جان احمد آمده
مبارک باد این میلاد خجسته بر امام زمان
مبارک باد این میلاد خجسته بر ما شیعیان
السلام علیک یا امام حسن مجتبی